Kabe

Hafta sonu tatilimizi Mekke'ye giderek değerlendirelim dedik, evde ihrama girerek yola çıktık. Umre yapmaya niyet etmiştik. İkindi vaktinde varmıştık Mekkeye, herşey bıraktığımız gibiydi. Hala büyük bir kargaşa hakim şehirde, ve trafik hala çok yoğun. Ben tam bunları düşünürken, birde baktım ki gelmişiz bile hareme, bembeyaz taşların üstünde insanlar süzülüyorlar içeriye doğru. Bu manzaraya bakmaya hiç doyamıyorum. Arabayı parkettik ve hemen bizde süzüldük kapısından içeriye doğru. Her zamanki gibi görmek istediğim ilk şeyi, Kabeyi arıyordu gözlerim heyecanla. İlk ziyaretdeki heyecan bir başka olsada diğerleri de onu aratmıyor. Canım Kabem, nasıl da asil duruyordu yine karaların içinde. Bu kez gözüme daha bir büyük görünmüştü sanki, belki de özlemimin hasretimim büyüklüğündendi bu..O'nu göremediğim günler geldi aklıma buluştuğumuz anda. Tv kanalından takip ederdim namaz vakitlerini sanki ordaymışım gibi bakınırdım etrafıma. Ama artık ordaydım. Öyle çok özlemişim ki Kabeyi..Görünce sımsıkı sarılmak istedim ona.

Tavaf ederken baktım ki, Hacer-ül Esved'in yanındaki polis bayanları alıyor. Ama yine de erkekler yoğunluktaydı, ben de gitsem mi gitmesem mi diye düşünürken zaten erkeklere sıra gelmişti bile. Dokunamasam da, görebilmiştim sonunda.

Kalabalık değildi Kabe, sakin sayılırdı. Böyle zamanlarda umre yapmayı çok seviyorum. Hele tavaf ederken öyle şahane oluyor ki, mübarek örtüsüne ellerimi süre süre tavaf ettim. Tarifsiz güzeldi. İçim huzur doldu. Hayallere kapıldım, cenneti hayal ediyordum , "Allah'ım" dedim kendi kendime, "..dünyada böyle güzel duygular varsa, dünya da böyle huzur varsa cennet nasıldır?" diyordum, hatta öyle dalmışım ki hayallere, tavaf ederken iki kez selam vermeyi unutmuşum, bir kaç adım geri dönerek selamımı verdim ve devam ettim. Allah kabul etsin. Cennetin hayali bile insanın aklını başından alıyormuş:)

Haremde tadilat vardı.İkinci katı neredeyse tamamen kapalıydı. Safa ve Merve de kapalıydı. Say'ımızı az ilerisinde bir yer açmışlar, orda yaptık. Galiba genişletiyorlar.

Akşam namazımızı da kıldık ve yine içim burkula burkula ayrıldık Kabeden..En sevmediğim andı bu..Allah tekrarlarını nasip etsin.