4 Ekim 2007

Nasipsizim..


Ramazanın beşinci günü iftara iki saat kala Ankaranın evin içini serinleten bu sıcak havasında Stv 'de Reha Yepremle iftar zamanı adlı programı izlerken misafirlerinden bir Dç.Doktorun, Efendimizden ve mübarek şehir Medine'den bahsederken gözümün önüne gelen güzel Medinemin yolları kaldırımları taşı toprağı her bir ayrıntısı içimdeki, yüreğimi kavurası hasreti bütün zerrelerimde hissettirdi bana ve kahretti...çok üzüldüm bu sene olamadım oralarda....Geçen sene bu mübarek ayda o mübarek şehirdeydim. Ademoğullarının Efendisinin yanıbaşındaydım. huzurunda duaya durup yalvarmaktaydım şefaati için..bütün peygamberlerinde altında toplanacağı Hamd sancağının altında bir köşeyede beni kabul etmesi için duadaydım.. Mübarek mescidinde sohbet etmekteydim Nebiyle...



Bu sene nasiplenemedim Medineden, bu sene oruca niyet edemedim Mescidi Nebevide, açamadım orucumu " benim soframa otur " nidaları ile uzanan ellerin verdiği bir tek hurmayla, teravihe duramadım O' nun arkasında yine. nasiplenemedim bu sene... nasipsizim..

3 yorum:

emircan dedi ki...

o hasret benim yüreğimi yıllardır yakar kavurur...

Bâd-ı Sabâ dedi ki...

# Duâ

Rabbimiz.. hâlinizi bir duâ hükmü yerine saysın, gidemeyecek olsanız bile de; yalnızca O 'nun râzı olabileceği şekilde madden ve mânen.. yolunda bulunmanıza, imkân nasip eylesin.

Âmin,

Siyah Zambak dedi ki...

o hasret kim bilir daha nicelerinin yüreğini kavuruyordur, rabbim en kısa zamanda bütün yüreği yananlara nasip etsin inşaallah emircan hocam..

duanıza amin diyorum kazım bey en kısa zamanda tekrar gitmek ümidiyle inşaallah..