SÜPER BABAANNE

Genelde aile büyükleri evhamlı, vesveseli olurlar.Babaanneler, anneanneler falan..

Mesela; olmadık şeyleri hayal edip korkarlar. Benim babaannem de bunlardan bir tanesi.

Hem de en ileri derece de olanlarından:) Öyle ki; çarşıya çıkarken olurda kazayla beni görürse, köşebaşına varana kadar tembihlerde bulunur. Eve dönene kadar da okur üfler sağolsun:)

B: "Aman ha kızım, "şu parfüm nasıl kokuyor" diye soranlar olursa sakın koklama."

A: "Koklamam da, sen de çok panik yapıyorsun ama:)"

B: "Yok kızım yok.Sen bilmiyosun dışarıyı"

B: "Sakın oyalanma!"

B: "Alacağını al hemen gel!"

B: "Kaçta burda olursun? "

A: "Üçte evde olurum inşaallah"

B: "Üç mü? Napacan ki o saate kadar? Çarşıyımı alacan sanki."

A: "Tamam, erken gelmeye çalışırım, bişey istiyor musun?"

B: "Hususi bakma da, gözüne çarparsa çanta için küçük bir ıslak mendil al görürsen."

A: "Olur, alırım.Hadi hoşçakal"

B: "Bak heleeee!"

A: " :((( Efendim? Nolduu?"

B: "Şimdi saat kaç, gecikme haa!" vs..vs........

***

Aslında anlatacağım bunlar değildi, artık nasıl dolmuşsam:)Neyse sadete geleyim.

Babaannem evhamının yanı sıra çok okumasıyla da ün salmıştır. Öyle ki, her gelenin gidenin arkasından okur, gece sürekli namaza kalkar, falanca aklına gelmiştir, sabaha kadar ona okur üfler. Çocuklardan birisi biraz ağlasa " nazar oldu, nazar oldu yavruma " der yine okur, okuur.. Sonrada bir güzel üfler..Bir gün kızıma kucağımdayken okuyup üflediğini hatırlıyorum da, arada ben de epeyce nasiplenmişdim nefesinden:)

Geçen gün de evimizin bahçesine komşunun tavukları girmiş. Babaanneciğim de bunları pencereden görünce çıkmış kovalamış tavukları. Tavuklar kaçışmışlar tabi sokağa doğru. Babaannem de bunların gittiğini görünce farkında olmadan başlamış arkalarından okuyup üflemeye yine:)) Biraz sonra farketmiş yaptığını ve gülmüş kendine. Günler sonra da bana anlattı yaptığını beraber epeyce güldük. Ama bana çok tembih etti "Kimseye söyleme sakın!" diye.

Sakın sizde söylemeyin kimseye e mi?. Gülerlermiş sonra:))