10 Aralık 2006

küsmeyesin sakın..

yorgun düşmüş bedeni beklemekten
belki de ümit etmekten..

3 yorum:

Adsız dedi ki...

Sayfayı açtığımda resim çıkmadı önce ve bu söze pek anlam veremedim.
Şimdi ise daha bu yaştan hayatın yükünü nasıl kaldıracağını düşünüp duran bir bebe duruyor karşımda.
En iyisi dünyaya bağlayıcı fani bağlardan kendimizi azade kılıp,ebedi hayat odaklı yaşamayı felsefemizin temeline yerleştirmek.
O zaman hayat çok daha neşeli,üstelik de daha kolay oluyor.

Adsız dedi ki...

Ey İnsan düşün;Sen alaküllihal öleceksin...
Nev-i insanın dörtten birini teşkil eden çocuklar,ancak Allah ve ahiret imanıyla insanca yaşayabilirler ve insaniyetin istidatlarını taşıyabilirler.
Yoksa elim endişeler içinde,kendini uyutturmak ve unutturmak için çocukça oyuncaklarıyla haylaz bir hayatla yaşayacaklar....

Aşk-ı Beka dedi ki...

Sevgi yumağı, tatlı şey nasıl da poz vermiş :)