Gönülleri Yakan Medine..

Evvela, bütün islam aleminin bayramını tebrik ediyorum, Rabbim cümlemiz için hayırlara vesile etsin.

ben bayramdan üç gün önce Medineye gitmiştim, ramazanın son üç günü..benim için en güzel sahurlar, en tatlı iftarlar, en huşulu teravihler, en lezzetli teheccüdlerdi..

iftar vakti yaklaşınca bir telaş sarıyor Mescid-i Nebeviyi, bir telaş ki, benim soframa otur, benim yemeğimden ye, benim hurmamla orucunu aç diye birbiriyle yarışan insanlar, Mekkeye göre sofralar daha zengin, türklerin sofrası hepsinden de zengin, teyzem evde ne var ne yok hepsini getirmiş gelirken, Allah kabul etsin.. elimizde hurmalarla ezanı beklerken Allahu Ekber sesiyle önce orucumuzu açıp sonra dua için ellerimizi Medinenin gökyüzüne doğru kaldırıp Allaha yalvarmaya başlıyorduk.ardından insanların koştura koştura geldikleri teravihler mi desem yoksa teravihin ardından gecenin ilerlemiş saatine rağmen hiç kaybedilmeyen coşku ve birlikle kılınan gece namazlarından mı bahsetsem yoksa sabah namazından mı bahsetsem bilmiyorum..diyeceğim Medine çok güzeldi.

bayanlara ramazanda belli vakitlerde açılıyordu Kabr-i Şerif ama çook kalabalık oluyor, ben de dışardan Yeşil Kubbenin önüne gittim, Peygamberimizin elini öpmek için, aramızda yirmi metre kadar vardı, öyle heyecanladım ki ve öyle mutlu oldum ki, size hayatımın en mutlu dakikalarıydı diyebilirim..selamun aleyküm ya Resulullah, selamun aleykum ya Habibullah, selamun aleykum ya Nebiyyullah, ben geldim dedim, O da hoş geldin iyi ki geldin dedi hayalimde.. sonra selam gönderenlerin selamlarını söyledim, sonra da biraz sohbet ettik, bir de O'na " Ya Resulullah bizi senin yanına almıyorlar " dedim.." senin zamanında kadınlar yanına gelip seninle en gizli şeylerini bile konuşurlarmış, ve sen buna müsade edermişsin, ama şimdi bizi senin yanına almıyorlar" dedim.. O da bana "sen hep yanımdasın,üzülme" dedi..yine hayalimde....dakikalarca konuştum O'nunla, öylesine lezzetliydiki, kendimi unutmuştum, sanki dünyada değilim, O'nun mübarek dizinin dibinde oturmuş konuşuyordum..ayrılma vakti gelince de iki saniye evvel nasıl mutluysam şimdi de o kadar üzgündüm, çok üzgündüm..nerdeyse her adımda dönüp bakıyordum arkama ve her seferinde biraz daha uzaklaşıyordum O'ndan..ama gönlüm yeşil kubbenin altında kalmıştı..

son iftarımızı da açtık, artık teravihler bitmişti, teheccüdler de, ramazan bize an be an elveda diyordu..her sene olduğu gibi içim burkuldu bu senede elveda derken ramazan-ı şerife..yarın sabah bayram namazı kılınacaktı kutsal mescidde..gece ilerledi namaz vakti geldi insanlar akın akın mesicide geliyor, henüz gün ağarmadı ama şimdiden doldu mescid, tıklım tıklımdı, bütün insanlar en güzel elbiseleriyle en nezih hallariyle bayramın ilk dakikalarında Nebinin mescidine gelmişlerdi, küçücük kız çocuklarının saçları yapılmış, gelinlik ve benzeri gibi bayrama özel kıyafetlerini giymişler, küçük erkek çocukları da hakeza, hepsi kendi ülkelerine hususi en güzel elbiselerini giymişlerdi dedelerinin mübarek elini öpmeye gelirken.. ve hepsinin yüzü gülüyor..bayram işte burdaydı aslında, tam manasıyla bayram..namazdan sonra birbirlerini hiç tanımayan dillerinden anlamayan insanlar sarılıp bayramlaştılar..şekerler ve hurmalar dağıtıldı,öyle güzel bir manzara ki, bakarken hiç bitmesini istemedim..islamiyet çok güzel çok..

bayramın ilk akşamı başlamıştı Nebiden müfarakat zamanı, herkes "istemem.. arzu etmem.. takat getirmem müfarakatı.." diyordu lisan-ı hallariyle.otellerin önleri bavullarla dolup taşıyordu, Medine hüzünlenmişti, bir aydır dolup taşan Medine boşalıyordu..otobüslere binen insanları görünce içimden üzüldüm hep..

Rabbim! bu dünya rahat yeri değil, kavuşma yeri değil, gülme sevinme yeri değil, ama bizi asıl mekanımızda rahat ettir, sevdiklerimize Habibine kavuştur, bizleri orda güldür ve sevindir Allahım, benim Senden tek dileğim budur.