bir arap ailenin evinde iftar

Dün bir tanıdığımızın iftar davetine icabe etmiştik, daha doğrusu ben yeni tanışacaktım..size biraz buraların davetlerinden bahsedeyim.

iftara az kala evden çıktık, mezkur mahale vardığımızda ezan okunmak üzereydi. zaten içerde de sofra hazırdı, ev çok gösterişli ve abartılı döşenmişti, iki tane bayan vardı içerde, orta yaşlarda olanı hoşgeldin dedi sarıldı, çok sıcak kanlı bir insan ev sahibi, bayağı samimi davrandı. diğerinin resmiyetini de anlamaya çalışırken bir pot kırdım, her ne kadar ev sahibiyle ortak bir dil bulamasakda el hareketleriyle yada yarım yamalak arapçayla anlaşmaya çalıştık ve ona diğer bayanın kızı olup olmadığını sormuştum. aslında soru tam ağzımdan çıkarken cevabıda kendi kendime vermiştim ama biraz geç oldu galiba..burada yani arap insanlarında her evde hizmetçiler bulunurmuş, hatta bazı evlerde birden fazla da olurmuş. ya da her çocuğa bir tane bakıcı...gibi lüksleri varmış yani. bu bayan da onlardan biri...ama ben hizmetli bayan ufak tefek görününce ev sahibi de orta yaşlı olunca kızı sanmıştım, ev sahibi hizmetli olduğunu söyledikten sonra daha bir senelik evli olduklarını söylemişti, ben de hiç bir şey olmamış gibi "yaa, allah mutlu etsin.." falan dedim.

ardından sofraya oturduk, tabi bu arada ev sahibi hizmetliye bir şeyler buyuruyordu sürekli.sofra da pizza, makarna börek bir kaç çeşit tatlı değişik börek gibi anlayamadığım bir şey, çorba (aklıma gelen kısmı) vardı, sofra zengin ama gel gör ki yemek biraz zor, bütün tabakların üstü serayla kapatılmıştı..hadi dedim heralde soğumasın diye yapılmış, ama ezan okundu, ev sahibi durmadan rahat olun yiyin lütfen diyor ama...şaka gibiydi, sanki sadece seyret, sakın yemeklerimi yeme der gibi:) ben de ağzı açık olan çorbayla oyalanıp durdum biraz, sonunda pizzanın ağzı açıldı, ama iyi pişmemişti..ben de "ohoo, orucum ben ya, açım yani, allah allah" dedikten sonra böreğin ağzını açtım. allahtan arkadaş türkçe anlamıyor, ben açarken hala rahat ol diyordu, gıcığına yapıyor gibiydi sanki:)

yemekten sonra gözüm etrafı görmeye başlamıştı biraz, her taraf düğün fotoğraflarıyla dolu, ama fotoğraflar çok ilginç, gelin bildiğimiz gelin ama damat fistanlı, başında da arapların hep taktıkları şey var..(ismini bilmiyorum) yabancı yer işte, bana herşey farklı geliyor.

yemek bitince sofra epeyce ortada kaldı, ta ki biz gidene kadar, ben ve ev sahibi yemekten sonra biraz tv seyrettik,şimdi hizmetli gelir toplar dedim ama o da rahat maşaallah, kimsenin toplamaya niyeti yok, az kalmıştı nerdeyse kalkıp ben el atacaktım, araplar da pek bir rahatlarmış yani..bu arada termosla bir şey geldi, yanında da kahve fincanından küçük fincan gibi bir şey..ev sahibi doldurdu ve bana uzattı, kokusu biraz tuhaf,buraların kahvesiymiş,benim bildiğim mırra vardır ve çok güzeldir ama bu başka bir şey, küçücük fincanı bitirene kadar öldüm yani, ama arkadaş gözümün içine bakıyor, tepkimi anlamak için, ben de sürekli gülümsüyorum..ömrümde böylesini içmemiştim hakkaten de:) kahvemi bitirince nasıl bulduğumu sordu,bende çok güzeldi dedim..inşaallah ikincisini teklif etmez diye dua ederken..

kahve faslı da bitti, meyve geldi,meyve bitti, çeşitli tatlılar geldi.. sürekli birşeyler geliyor, oruçtan da yeni çıkınca biraz iyilik olmaktan çıkıyor fazla ikram..

ev sahibiyle diyalog kuramıyoruz.. ikimizde ahraz gibiydik, sürekli bir şeyler anlatıp anlatıp gülüyorduk, tabi herkes kendi anlattığını kendi dinliyordu.vaziyet böyle olunca ziyaret de çabuk bitti, teravihten önce kalktık, tam evden çıkarken kocaman bir tabağın içini doldurdu ev sahibi..ben az yemişim diye eve de servis yaptılar yani:) çok ince bir düşünce bence..

bakalım daha nasıl insanlarla tanışacağım...