Sevemedim Şu Düzeni

Bir çok kişi bilir sanırım Arabistan'da hayatın gece başladığını, insanların gündüz uyuyup akşama doğru kahvaltı yaptıklarını, yatsı namazından sonra çarşı pazar işleri ile uğraştıkarını, sabah namazı vaktinde de herkesin evine döndüğünü. Hiç sevemedim bu düzeni, hiiç!

Günün bütün bereketi uçup gidiyor. İnsan aptal gibi oluyor. Uyandığınızda güneşin batmak üzere olması çok kötü bir şey, utanç verici.Normal zamanda elimden geldiğince uymuyorum bu düzene fakat ramazan ayından yeni çıktık ve ramazanda uymak zorunda kalıyor insan. Başka çare bırakmıyorlar. Sözüm ona güne başladığımda iftar diye kahvaltı hazırlıyordum. Çocuklarda bu düzene ayak uyduruyorlar elbette. Zaten uykuya düşmanlar. Bayılana kadar bekliyorlar artık. Böyle bir fırsatı bulmuşlar, uyurlar mı hiç?

Hadi ramazan geçti,hatta on gün oldu ama ben yoğun çabama rağmen istediğim düzeni kuramadım henüz. Hala ramazandaymışız gibi yaşıyoruz maalesef. Moralimi en çok bozan şey ise çocuklar. Her gün biraz daha erteliyorlar uykuyu. Sabahın yedisinde uyuyup akşamın altısında zorla uyanmalarından çok sıkıldım. Kendimce çözüm yolları denedim. Saat kurarak erkenden uyandırdım ki gün boyu uykusuz kalsınlar, akşam olunca bayılsınlar diye, ama ne akşam bayıldılar, ne de ben onları gün boyu uyanık tutabildim. Bu çok zor bir şey. Narkoz almış gibi oluyorlar uykudan. Gece öyle olsalar ya. Günlerce bir çok yolu denedim ama galip gelen hep onlar oldu. Her geçen gün biraz daha acımasız oluyordum ve en sonunda aklıma parlak bir fikir geldi.

Bir çok arkadaşımı bunu yaptıkları için uyarmıştım zamanında ama insan bazan çaresizlikten yapıyormuş meğer. İşte ben de o çaresizlerden birisi olarak eczaneden uyku şurubu aldım ve içirdim onlara. O gün çok mutluydum çünkü hayalimde şurubun etkisinden erkenden bayılacaklarını düşünmüştüm gün boyu, sabaha kadar uyanmazlar artık diyordum lakin hiçte öyle olmadı. İlacın zerre kadar bile etkisi olmadı bu canavarlarda. İlacı da yendiler yani. Ne biçim uyku şurubuysa. Akşam kızım uyanınca, "Anne yaa, ne çabuk gece oluyor" demez mi bir de. Eninde sonunda o ilaç şişesini ben kafaya dikeceğim ve günlerce uyuyarak bu canavarları unutucağım o olacak yani.

Hiç sevmiyorum bu düzeni hiiç!