Medine'de Bir Cuma Günü

Geçen haftalarda bir cuma günü Efendimizi ziyarete gittiğimizde çekmiştim bu fotoları. Umreciler çok artmış maşaallah. Hele türkler çok fazlaydı. Nereye baksam türk görüyordum. Acaba ben görmek istediğim için mi böyle görüyorum diye yanımdaki Medineli arkadaşıma da sordum ve aynı şeyi O'da söyledi. Türkler çoğunluktaydı. Buralarda türk görmek yakın bir akrabanızı görmek gibi birşey oluyor zamanla. Bu yüzden türk gördüğüm zaman çok mutlu oluyorum. Yakın geçmişe kadar mescide gittiğimde yanına oturmak için gözüm türk ararken, şimdilerde nereye otursam yanımda türk oluyor. Sohbet ediyoruz biraz. Beni uzaktan gördüklerinde kıyafetim itibariyle arap sanıyorlar, türk olduğumu anlayınca çok şaşırıyorlar ilk önce. Sonra imreniyorlar, " Ne şanslısın, bu yaşta buralar nasip olmuş "diyorlar. Sonra da acıyorlar, "yazık sana bu yaşta anne baba hasreti çekiyorsun" diye üzülüyorlar benim için. Hatta işi iyice abartanları teselli etmekde bana düşüyor yine. "Üzülme teyzecim, ben burda çok mutluyum, hem isteyince annemin yanına da gidebiliyorum" desem de, inanmaz ve yaşlı gözlerle bana bakmakta direniyor yaşlı teyzeler. İlla beni de ağlatacaklar yani.

Her neyse, konuyu iyice dağıttım, gelelim mübarek şehir Medineye;

Cuma namazını kılmak üzere cemaat mescide giriyor. Kalabalık muazzam...

Yeşil kubbe ışıldıyor güneşin altında...

Yeşil sancaklarının altında toplanan iranlı bir kafile...

Bunlarda benim ülkemin insanları. Nasılda güzel yürüyorlar. Maşşşallah.

Klasik bir yelekli teyze:) Yeşil kubbeye doğru ilerliyor yaşlı teyzem. Aslında her yaşlı teyzenin yanında bir de yaşlı amca oluyordu ama bu teyze amcamı kaybetmiş galiba:) Yazık:(

Bu seferlik de bu kadar..Yakında Kuba mescidinde buluşmak üzere esen kalın:)