Allah bir daha düşürmesin

Geçen gün oğlum ateşlenmişti. tanıdık bir çocuk doktorunu aradık. şehir dışındaymış. ama mutlaka bir doktora gösterilmeli dedi. aslında çok ciddi bir şey olduğunu düşünmüyordum. sonradan da pişman olmayayım diye doktorun tavsiyesi üzerine evimize çok yakın olan üniversite hastanesinin aciline götürelim dedik, demez olsaydık keşke..diyeceğim ama keşke demek de doğru değil. herşey kader kısmet..göreceğimiz varmış.


Hastaneye girdik, şikayetlerimi söyledim ve pratisyen doktorlar muayene etmeden tecrübe edinmek için taze bir malzeme bulmuş gibi çocuğun üzerinde deney yapıyorlardı. şaşkınlık ve endişe içinde bakakalmıştım.yanımda ablam vardı. o benden daha kuvvetliydi.ben asık suratlı doktorlara çocuğun nesi var diye sormaya bile çekinirken ablam sormuştu ve cevabını da almıştı :) insanı döver gibi konuşan ilgisiz ve bilgisiz doktorlar çocuğun etrafında dolanıp duruyorlardı. belki otuz tane tahlil istediler. ateşten götürdüğüm çocuğun ateşini ölçmek dört saat sonra akıllarına geldi. film çektiler. ama çektikleri filmden bir şey anlamadılar. ablam "nedir durum, biraz bilgi verseniz " deyince sinirlenen doktor hiç çekinmeden "çocuğunuzun durumu çok ciddi ameliyat olması lazım, hemen yoğun bakıma almamız lazım" dedi. bunu duyunca dünya başıma yıkılmıştı sanki. az sonra dedesi de gelmişti hastaneye, çocuğun durumunu sorunca doktorlar " elli kişiye bilgi veremeyiz annesine veririz sadece" dediler. sonrasında ufak bir tartışma...



Saatler sonra bana bilgi vermek için odaya giren doktorlar odayı boşaltmak istediler. dedesi ve teyzesi dışarı çıkacaklarmış. böyle bir saçmalık ilk defa görüyordum. yine ufak bir tartışmadan sonra lafda doktorlar sinirlenip daha önce de yaptıkları gibi bilgi vermeden odadan çıkmışlardı. ben hala oğlumun nesi olduğunu bilmiyordum. aslında artık öğrenmek de istemiyordum. tek istediğim elimizi verip kolumuzu kaptırdığımız bu hastaneden kurtulup çocuğu başka bir doktora götürmekdi. en sonunda bu hastanede çalışan bir tanıdık doktorla irtibata geçerek şikayette bulunduk ve sonunda ordan kurtulduk.



Saat 12'de gitmiştik hastaneye, saat 6 olmuştu ama ben çocuğun ameliyat olması gerektiğinden başka hiç birşey bilmiyordum.nihayet ambulansla kendi istediğimiz bir doktorun özel muayenehanesine bıraktılar. daha öncede telefonda durumu anlatmıştık doktora, o da üniversiteye güvenmiyor olsa gerek ki, başka bir yere gitmeyin, önce ben bir çocuğu göreyim dedi ve gördü.



Elhamdulillah çok şükür Allah'a ki sözde doktorların bahsettikleri hiçbirşey doğru değilmiş. son derece sağlıklı bir çocuk olduğunu söyleyen özde doktor kalbimi rahatlattı çok şükür.



Sözde doktorlara kalsa çoktan çocuğu kesip biçmişlerdi..her nekadar sinirimi bozsalarda benim için önemli olan oğlumun sağlığı..Allah kimseyi bu ve bunun gibi hastanelere düşürmesin.sağlam insanı hasta eder böyle doktorlar. bu da bana çoook büyük bir tecrübe oldu. bir daha üniversiteye gitmek mi.. allah korusun.

Ben bunları yazarken geçmiş olsun demek için arayan bir arkadaşım da benim gibi cahillik etmiş ve bir gün aynı hastaneye gitmiş. doktorların dediğine göre bütün beyin damarları tıkalı gözüküyormuş :))

Sen ölmüşsün de ağlayanın yok arkadaşım:)